რა ნაირსახეობით შეიძლება არსებობდეს ქართული გენოფონდი?

მომავლის მეცნიერების სათავეებთან, ახალი მეტაფიზიკა, ბიოკომპიუტერისა და სუპერკომპიუტერის ტანდემი

დღესდღეობით გამთლიანებული აზროვნების პროცესებს, ნოოსფეროს პრობლემატიკას მსოფლიოში მრავალი ცნობიერებითი სკოლა სწავლობს. მათ შორისაა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ლ. კალანდაძის სახლ-მუზეუმში არსებული ადამიანის ინსტიტუტი ,,ნოოსფერო”. ნოოსფეროს კვლევის ცენტრი თბილისში 1986 წლიდან არსებობს. მისი ხელმძღვანელია თეორეტიკოსი და ფიზიკოსი ქალბატონი ირინა კალანდაძე. ნოოსფეროს აკადემია 20 წელია ცდილობს ადამიანის ცნობიერების შეცვლას.

ოპტიმალიზმის დოქტრინის საფუძველია "ფსიქიკურ სტიქიათა თეორია" და "ციკლური ლოგიკა", უფრო სწორად რომ ვთქვათ, შესაბამისად, ფსიქოლოგიისა და თვითრეგულირებად სისტემათა თეორიის სფეროებში,  ამ ტერმინებით აღნიშნული სიახლეების საფუძველზე ჩამოყალიბებული ახალი მეცნიერული მიდგომა - ნოოლოგია.

ს წერილი ჩაფიქრებული იყო ისტორიის მიმდინარე ეტაპზე საქართველოს მდგომარეობის განხილვის დამამთავრებელ ნაწილად. მაგრამ მასში წარმოდგენილი კონცეფციის აქტუალობის ისტორიული წინაპირობების თითქმის საუკუნოვანი არსებობა და ამ წერილის საპროგრამო ხასიათი და გვაძლევს წარმოდგენილი საკითხის ცალკე გამოყოფის საფუძველს.

განსახილველ საკითხს წარმოგიდგენთ ტენუარის თემის კონტექსტში, რადგან, როგორც ქვემოთ იქნება ნაჩვენები, ეს თემა სციენტოკრატიულ რევოლუციად სახელდებული აქტის კერძო ასპექტია.

კავკასიის პრობლემატიკა გლობალური დარეგულირების პრობლემატიკისგან არ განსხვავდება -  თანამედროვე მსოფლიოში მიმდინარე პროცესები გვიჩვენებს, რომ რეგიონალიზმი უკვე ანაქრონიზმია და რომ არასწორია ისტორიული პროცესის საფუძვლად მისი ერთ-ერთი ასპეტის (ეკონომიკურის, რელიგიურის თუ რომელიმე სხვის) დასახვა - ნებისმიერი მნიშვნელოვანი პრობლემა, რომელიც თავს იჩენს რომელიმე რეგიონში, მხოლოდ მრავალასპექტიანი ხედვის პირობით და გლობალური კონტექსტის გათვალისწინებით შეიძლება აიხსნას...

ახალი მოვლენები და უცვლელი პრობლემა

მინდა შევახსენო საზოგადოებას ქართულ ნიადაგზე წარმოშობილი, უკვე არახალი, მაგრამ ჯერ კიდევ არაპოპულარიზებული პარადიგმის _ ოპტიმალიზმის დოქტრინის _ უცვლელი და უმწვავესი აქტუალობა.